Ieder kind of jongere maakt in zijn leven situaties mee die niet altijd even fijn zijn. Omdat kinderen een groot oplossend vermogen hebben, herstellen ze hier vaak spontaan van. Soms loopt het anders, heeft de ervaring zo'n impact op het kind dat het "vast" blijft zitten, het voortdurend blijft denken aan het voorval (bv. iemand die je pestte of een ongeval). De gebeurtenis wordt niet/onvoldoende verwerkt door de hersenen waardoor je kind deze telkens herbeleeft. Dit uit zich dan door heftige emoties, nare dromen en/of lichamelijke klachten. Soms zijn ze zo bang dat ze niet meer naar school durven gaan of voelen ze zich heel boos en/of verdrietig. De angst kan zich ook uitbreiden naar andere situaties bv. verlatingsangst, angst in de lift, vliegtuig. 

Als ouder of leerkracht praatte je met je kind, troostte je het kind, zocht je afleidingstechnieken, maar je merkt dat de nare gebeurtenis in hun hoofdje of buik blijft zitten. Je kind heeft het gevoel dat dat rotte gevoel nooit meer overgaat maar dat is gelukkig NIET waar. 

Deze behandelmethode erkent dat een ervaring uit het verleden aan de grondslag ligt van de huidige gevoelens (angstgevoelens, gevoelens van minderwaardig zijn, ...) maar de behandeling concentreert zich grotendeels op symptomen in het heden. De directe manipulaties van het gedrag en van de overtuigingen van de persoon zijn verantwoordelijk voor zijn verandering.

Cognitieve gedragstherapie gaat uit van de invloed van je denken op je gevoelsleven en je handelen. Bijvoorbeeld, wie niet goed weet hoe hij zijn mening het beste naar voren kan brengen, zal eerder onzeker of juist geïrriteerd worden. Hij zal geneigd zijn om zich terug te trekken. Het vermijden van angstige situaties zal je angst eerder versterken dan verminderen.

SOMETIMES YOUR HEART

NEEDS MORE TIME TO ACCEPT

WHAT YOUR MIND ALREADY KNOWS.

Deidré Wallace

 

“Met mijn verstand weet ik dat ik “NEE” moet zeggen maar mijn lichaam kan het niet, ik zit met een krop in de keel, mijn hart klopt sneller, ik begin te zweten, ik verstijf.”

Vanuit deze ervaring, en met toepassing van de cognitieve gedragstherapie, ben ik op zoek gegaan naar een andere therapievorm, die een invloed heeft op lichamelijke, emotionele reacties. Ik wil “NEE” zeggen maar de angstreactie overwint waardoor ik niet tot handelen kom. “weer gefaald”, een patroon dat zich herhaalt ... Ons brein, vnl. de amygdala, de angstorgaantjes in ons brein die ons beschermen bij gevaar, kunnen overactief zijn waardoor ons verstand (de neocortex), het onderspit delft. 

 

Voorbeeld casussen EMDR

  • Herbelevingen van een trauma, vermijding van gedachten of personen vs situaties die eraan gelinkt zijn, overmatige waakzaamheid, prikkelbaarheid, negatieve gevoelens en gedachten, ... (PTSS symptomen)
  • Laag zelfbeeld, geloven dat je minderwaardig bent
  • Eetproblematieken
  • Subassertiviteit, niet durven opkomen voor eigen wensen en behoeften
  • Perfectionisme: de lat hoog leggen, faalangst
  • Aanhoudend gevoel van onveiligheid, angsten in allerlei vormen (sociale angst, verlatingsangst, paniekstoornis, claustrofobie, specifieke fobie, ...)
  • Overmatig wantrouwen in de ander (wat kan leiden tot problemen met partner, collega’s, leidinggevende, ...)
  • Depressies
  • Agressief gedrag, woede aanvallen
  • Somatische symptomen waarvan u niet onmiddellijk weet waar het vandaan komt

Hedendaags rouwcultuur: gevaarlijke woorden

"Je moet hem loslaten."

"Het leven gaat verder."

"Je zult er sterker uitkomen."

"Je moet je verlies verwerken."

"Misschien moet je een hond nemen."

-> Rouw mag niet veel tijd kosten, gevoelens moeten voor zich gehouden worden.

 

Gevolgen hedendaagse rouwcultuur

De huidige rouwcultuur stelt normen en verwachtigen. Vbn.:

  • Niemand praat nog over hem, het komt zwak over als ik dat doe.
  • Ik droom vaak over haar maar durf het niemand te vertellen. Ik hoor haar nog maar durf het niet te vertellen.
  • Ik kan mijn verhaal niet kwijt, ik voel me zo alleen.

 

Vaak kan je lichaam nog lang in een staat van vecht/vluchtreactie of zelfs in een soort verdoofde staat vertoeven, zelfs maanden of jaren nadat een traumatische gebeurtenis heeft plaatsgevonden of lang nadat je een dwingende context of omgeving vol onderdrukking en stress verlaten hebt. TSY kan mensen helpen om terug verbinding te maken met hun lichaam en hun adem, in relatie tot het trauma. TSY is daarnaast ook zeer helend en ondersteunend voor mensen met burn-out, chronische vermoeidheid, chronische pijn, angst- en depressieklachten, ...

TSY kan nooit de plaats van gesprekstherapie vervangen maar is een toegevoegde waarde in een behandeltraject. 

Wat te ervaren binnen het programma?

  • Leren om terug je eigen keuzes te maken die comfortabel en vrij aanvoelen
  • De connectie terugvinden met je eigen lichaam en ademhaling
  • Ervaren van jouw lichamelijke gewaarwording en oriëntatie in je eigen lichaam
  • Leren relaxeren en ontspanning vinden in jezelf, zonder dwang van buitenaf
  • Terug in je eigen kracht komen, je eigen emoties terug omarmen
  • Positieve toekomstkansen creëren met een hoopvol gevoel van zelfcontrole
  • En dat in een veilige, ondersteunende en niet-oordelende omgeving waarin jouw verhaal enkel aan bod komt via de taal van jouw lichaam. Dit is geen gesprekstherapie.